Menenjit, Beyin Zarı İltihabı

Menenjit, belli bir hastalık değildir, menenjit denilen beyin zarının iltihaplanması­nın genel adıdır. Menenjite neden olan de­ğişik virüsler varsa da genellikle pnömokok, stafılokok veya streptokok gibi mikro organizmalar menenjitin başlıca nedenidir. Serebrospinal humma da denilen salgın menenjit, adına menengekok denen bir mikrobun yol açtığı bir menenjit türüdür. Bu hastalık seyrek vakalar halinde görüldüğü gibi salgın biçiminde de yayılabilir. Salgın menenjit bu hastalığı taşıyan kişilerin öksürmesi ya da hapşırması yoluyla saçılan mikroplu zerreciklerle temas edilmesiyle (damlacık enfeksiyonu biçiminde yayılmaktadır.

Kesin teşhis ancak lomber pönksionla alınan beyin-omurilik sıvısında cerahat hücrelerinin bulunması ile konur (Puruient menenjit). Daha çok çocukları ve gençleri yakalayan bu hastalık kış aylarında ve ilkbaharda daha çok görülür. Epidemik menenjite aşırı kalabalık ve sağlığa aykırı yerleşmelerde rastlanır. Kuluçka dönemi, yanı mikrobun vücuda girmesinden, belirtilerin görülmesi için geçen zaman 3-7 gündür.. Menenjitin başlangıcı, anidir ve birçok bakımdan normal üşütmeye, soğuk algınlığına benzer. Ateş, üşüme, başağrısı, boyunda, kol ve bacaklarda ağrı, kusma ve halsizlik vardır. Boyunda peteşiler gö­rülür. Menenjitin en karakteristik belirtilerinden biri boyun tutulması yani ense sertliğidir. Otuzaltı saat içinde başlar ve başın hareketleri son derece ağrı verici olur. Doktorlar bu bulguya (Kernig belir­tisi) derler. Menenjite yakalanan kişi gü­rültü ve ışıktan etkilenir, yüzü solgundur veya morarmıştır. Tedavide kemoterapötıkler, özellikle sulfamidli ilaçlar ve penisilin kullanılarak bu hastalıktan olum oram büyük ölçüde azal­tılmıştır. Bu yüzden menenjitten geçmişte olduğu kadar korkulmamaktadır. Tüberkü­loz ve hemofılus enfluenza mikroplarının neden olduğu menenjitler de bu isimlerle anılır ve beyin-omurilîk sıvısının incelen­mesi sonucunda ayırıcı teşhis ve tedavi yapılır.